Nu is het officieël

Wist Stijn gisteren nog geen raad met zichzelf en ons, vandaag laat hij al wat meer van zichzelf zien en staat hij letterlijk niet meer zo aan de grond genageld als gisteren.

Vanmorgen was het lekker wakker worden voor ons allemaal. Stijn heeft de hele nacht doorgeslapen en we moesten hem zelfs rond 8.00 uur wakker maken om op tijd te zijn voor de officiële plichtplegingen op het Civil Affairs bureau en de notaris.
Gelukkig werd dit in één sessie afgehandeld en hoefden we niet van het ene kantoor naar het andere te rijden.
De hele procedure verliep vrij voorspelbaar en in een meer informele sfeer dan een aantal jaren geleden in Nanchang met Senna.

Zoals al van te voren gedacht kregen we een aantal vragen voorgeschoteld die we moesten beantwoorden. Dat zijn vragen in de trant van: wanneer ben je getrouwd, ben je blij met je kind, beloof je hem niet te verlaten etc. etc.
Nou,..zoals je wel kunt raden waren we daar snel uit.
Onze gids vertelde ons dat de Chinese naam van Stijn, waardevol en duur betekent. Dat klopt hoor...stapels Yuannen;). Vanaf dit moment is Stijn ook officieel een Schilstra en hebben we het zogenaamde rode boekje ontvangen.

We hebben vandaag ook een hoge partijfunctionaris ontmoet van het Taiyuan SWI en een aantal van haar stafleden. We hebben vragen kunnen stellen over Stijn en we hebben ook emailadressen uitgewisseld.
We kregen van haar een traditioneel chinese banier met daarop een gedicht in kaligrafiestijl. Heel bijzonder was dit.
De vertaalster van het Taiyuan SWI, Catherine, heeft ons het egdicht uitgelegd maar we zijn het eerlijk gezegd al weer vergeten. We vragen Melody nog een keertje om het voor ons op te schrijven.

Na een inspannende ochtend wilden we weer terug naar het hotel maar de weergoden dachten daar duidelijk anders over. Het heeft behoorlijk geregend zelfs zoveel dat de straten helemaal blank stonden. Mensen stonden tot en met hun enkels in het water. Het verkeer had hier dan ook behoorlijk onder te lijden. Soms leek het wel dat we beter met de boot hadden kunnen gaan.
Gelukkig zwakte de regen wel weer af maar droog is het niet meer geworden vandaag. Voor morgen wordt overigens niet veel beter voorspeld.
We waren vandaag dan ook min of meer veroordeeld tot het hotel en de roomservice.

Stijn laat nu ook wat meer van zichzelf zien aan ons. We komen er zachtjes aan achter dat er een behoorlijk eigen willetje in ons mannetje schuilt. Als hij z'n zin niet krijgt kan hij dit goed duidelijk maken en lekker stampvoeten. Maar we zien vandaag ook een paar keer een flinke lach en hij is op de kamer lekker aan het spelen met een bal en de stapelbekers. Ook de muzieksleutel is favoriet. Er vliegt ons soms van alles om de oren als hij met iets uitgespeeld is :) dus we krijgen nog wat met hem te stellen...;)

Morgen hebben we een vrije dag en we hopen dat de regen niet te heftig is want Stijn is een echt buitenkind. We hopen ook voor onszelf dat we wat meer naar buiten kunnen gaan want we moeten nog wat inkopen doen voor Stijn en het interieur van het hotel hebben we nu wel even gezien.

Donderdag gaan we naar een pagode in de stad en krijgen we hopelijk de documenten van de notaris en het paspoortje van Stijn, die we straks in Beijing weer nodig hebben om het inreisvisum te regelen.

Tot morgen allemaal!

Ps. we vinden het ontzettend lief en erg fijn om de berichtjes die jullie achterlaten voor ons te lezen. Helaas kunnen we niet iedereen persoonlijk bedanken zoals jullie wel zullen snappen maar we waarderen het enorm dat er zo met ons wordt meegeleefd.