Gotchaday

....Ofwel Hebbesdag.
Er is een liedje van Kinderen voor Kinderen. De eerste 2 regels gaan als volgt:

"Vandaag gaan we je halen, dat is een gek idee.
Mama loopt te stralen, en steeds naar de wc."

Deze 2 regels geven aardig aan hoe we ons vanmorgen voelden toen we wakker werden.
We waren dan ook vroeg wakker, op zich niet zo heel erg want we hadden zo ruim de tijd om ons helemaal klaar te maken.
Om 9.00 uur vertrokken we naar het Civil Affairs bureau waar we nog ongeveer 45 minuten moesten wachten op de komst van Stijn. Tijdens het wachten hebben we van de officials nog wat informatie over onze zoon gekregen. Dat ging natuurlijk in het Chinees en aangezien dat niet onze sterkste taal is...
In hetzelfde kantoor vinden ook de procedures plaats van huwelijken tussen chinezen en buitenlanders dus we schrokken zo af en toe van een klop op de deur met een verliefd stel erachteraan in plaats van een klein kindje....

Het lange wachten werd uiteindelijk beloond door de komst van een stoere knaap die begeleid door een medewerker van het kindertehuis ineens kwam binnenstappen. DAAR WAS HIJ DAN, ONZE STIJN ZHEN GUI!!!

We hebben hem even een beetje aan onze aanwezigheid laten wennen en hebben rustig aan toenadering gezocht met een paar speeltjes en een aai over z'n kortgeschoren bolletje. Het kuifje heeft hij trouwens nog steeds.

Hinke heeft hem als eerste opgepakt en na wat tranen werd hij al snel wat rustiger. Nadat we wat papierwerk en foto's hadden gemaakt zijn we de naastgelegen supermarkt ingegaan om wat extra spulletjes te kopen die we nu hard nodig hebben.

Na terugkomst in het hotel heeft Stijn (z'n koosnaampje is Gui Gui, spreek uit gwie gwie) even een paar uurtjes geslapen.
Eenmaal wakker kwamen de tranen wat heviger en regelmatiger al was hij goed te troosten. We zijn na het eten en het voorbereidende papierwerk voor morgen maar snel naar buiten gegaan want Stijn is een echt buitenkind. Dat was ons ook al duidelijk geworden door z'n gezonde bruine tint.
Het is mooi om te merken dat hij al wat bescherming bij ons aan het zoeken is als hij door anderen wordt benaderd. De buggy die we hebben meegenomen is hem trouwens vreemd. Hij wil er pertinent nog niet in maar na tussenkomst en uitleg van Melody ging het toch aardig goed.
Eenmaal buiten was hij dan ook weer helemaal rustig en hebben we samen met hem het tegenovergelegen Yingze park bezocht.
Liepen we de voorgaande dagen al in de belangstelling, nu dus helemaal!

Na een uurtje lopen met de buggy had meneer er genoeg van en wilde hij perse zelf lopen. Heel erg grappig om te zien hoe eigenwijs hij rondstapt met z'n flesje onder z'n arm.

Volgens het schema wat we hebben gekregen zou hij pas om 22.30 uur naar bed gaan maar op dit moment (18.15 uur) ligt hij al te slapen. Ook niet zo vreemd natuurlijk na zo'n dag vol nieuwe indrukken.
Misschien dat hij nog wakker wordt want hij heeft ook nog niet gegeten. We merken het wel.

Geniet van de foto's en tot morgen!!